Cinsel eğitim doğuştan başlar. Anne baba ya da çocuğun yakın çevresindeki kişiler, cinsiyete uygun roller konusunda doğru yönlendirmeler yapmalı ve sağlıklı örnek olmalıdır. Cinsiyetiyle ilgili olumlu bir kimlik kazanmada en önemli faktör çocuğun kendi cinsiyetinde sağlıklı modelleri görmesi ve onları model olarak almasıdır. Çocuk bu yolla kendi cinsiyetini benimseyebilir ve cinsiyetiyle ilgili farklılıkları algılayabilir. Bu nedenle çocuğun çevresinde sağlıklı model olacak anne, baba, akraba ve dostlar olmalıdır. Çocuk hangi yaşta olursa olsun sorduğu sorular muhakkak cevaplanmalıdır. Cevaplamadan geçiştirilen sorular çocuğun daha çok merak etmesine neden olacaktır. Sorulara verilen cevaplar yanlış olmamalıdır. Çocuk doğru cevapları aileden öğrenmelidir. Çocuk merakını gideremediyse bunu gidermek için başka kaynaklara başvurabilir. Bu kaynaklardan öğrendiği bilgiler ise eksik ya da yanlış olabilir.
Cinsel organların diğer organlar gibi vücudumuzun bir parçası olduğu anlatılmalıdır.
Cinsiyet ve üreme konusu çocukla tartışılmaktan kaçınılırsa çocuğun bu konuları “kötü”, “yasak” ya da “sözü edilmemesi gereken” şeyler olarak düşünmesine neden olur. Çocuğa bu bilgiler verilmeli, ayrıca bu konu ile ilgili ne bildiği öğrenilmelidir. Yanlış bilgilere sahipse düzeltilmelidir. Ayrıca çocuğun bu yolla bu konuda elde edeceği bilgi kontrol edilmiş olur. Çocuk cinsiyet ve üreme ile ilgili soruları bir art niyet düşünmeden doğal merak ve saflıkla sorar.
Çocuğun merakını arttıracak yasaklardan kaçınılmalıdır. Çocuğa karşı yasaklayıcı, suçlayıcı tavırlar ile ona karşı tutarsız cevaplar verme onun çatışma yaşamasına neden olur. Çatışma bu dönemde çözümlenmediği takdirde ileriki yaşamda da etkilerini gösterir. İleriki yaşamda saldırganlık, depresyon, psikosomatik hastalıklar, öğrenme problemleri, bağlanma bozukluklarına neden olabilir.
Çocuklar doktorculuk gibi oyunlarla cinsel meraklarını giderebilirler. Çocuklar birbirlerinin cinsel organlarını inceler ve birbirlerinin ateşine bakarlar. Çocukların çoğu bunun yapılmaması gereken yasak bir şey olduğunu düşünür ve anne babaları yokken doktorculuk oynarlar. Sık rastlanmayan bir oyun biçimi, pantolon ve külotu indirip kaba etleri incelemeyi içerir. Kurşun kalem ya da benzeri cisimler vücut ısısını ölçmek için kullanılır. Çoğu zaman çocuklar yalnızca: “sen bana kendininkini gösterirsen ben de sana benimkini gösteririm” oynarlar. Çocukların birbirlerinin bedenlerini incelemelerini sağlayarak meraklarını büyük ölçüde doyuran bu deneyler sonunda, kendi kendini uyarma sürecinden öteye bir adım atılmış olur. Doktorculuk oynamak pek çok yönden karşı cinsle ilişki kurmanın başlangıcı olarak kabul edilebilir.
Çocukta görülen oyun tarzı davranışlar, aileleri korkutursa da anormal olarak değerlendirilmemelidir. Bu davranışlar çoğunlukla çocuğun cinsel gelişim ve üreme konularında merakının olduğu anlamına gelir. Bir uzmandan da yardım alınarak çocuğun merak duygusu bilgilendirilerek giderilmelidir.
Çocuklara Cinsel Eğitim Verilirken Dikkat Edilmesi Gerekenler
1. Sorular cevapsız bırakılmamalıdır.2. Yanlış cevaplar verilmemelidir.
3. Anlayamayacağı ayrıntılı açıklamalardan kaçınılmalıdır.
4. Bazen çocuk merak etmesine rağmen soru sormayabilir ya da dolaylı sorular sorabilir. Bu durumda neyi merak ettiği öğrenilmeli, soru sorması için zemin oluşturulmalı ve verilen cevaplarla rahatlatılmalıdır.
5. Sorular cevaplandırılırken sözler, jest ve mimikler olumsuz bir ifade içermemelidir ve sözlerle mimik ve jestler tutarlı olmalıdır.
6. Çocuk aynı soruyu birkaç defa sorabilir. Her defasında verilen cevaplar öncekilerle tutarlı olmalıdır.
7. Çocuğun her türlü sorununu ve sorusunu anne babaya sorabilmesinin zemini önceden hazırlanmalıdır.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder