Sevgili ziyaretçilerimiz, birçok anne babanın çocuklarına söz geçiremediği zamanlarda uyguladığı yöntem, çocuğu birtakım ürkütücü nesne veya olaylarla korkutmaktır. Örneğin yemek yemeyen çocuğu "Bak, yemek yemezsen hav havlar gelir" diye korkutmak ya da akşam yatmakta direnen bir çocuğu ise "Erken yatmayan çocukların yatağının altından öcüler çıkar" diyerek uykuya zorlamak, ürkütücü olduğu kadar tuhaf bir terbiye(!) yöntemidir. Bilinçli hiçbir anne babanın yapmayacağı böylesi bir uygulama, çocukların akıl ve ruh sağlığını ciddi tahribatlara uğratır.
Anne babaların bir kısmının çocuklarını terbiye etmek için öcüleri kullanması gibi, bir kısım anne babalar da çocuklarının daha ahlaklı ve görgülü olması için Allah'ı kullanmaktadırlar ki bu da oldukça yanlıştır.
Örneğin 6 yaşındaki bir çocuğun herhangi bir konuda yalan söylediği ve anne babası tarafından tespit edilse, bu çocuğun bir daha yalan söylememesi için "Sen yalan söylediğin için Allah çok kızdı (veya üzüldü), sakın bir daha yalan söyleme" şeklinde bir ifade kullansa bu, çocuğun iman duygusunun temeline zehir dökmekten farklı bir şey değildir. Zira Allah, çocuk terbiyesinin bir aracı değil, aksine çocuk terbiyesi Allah'a ulaşmak için bir araçtır. Anne babaların Allah'a inanan çocuklar yetiştirmek için en gerekli ve akılcı terbiye metotlarını kullanmaları lazımken terbiyeli çocuklar yetişsin diye Allah'ı kullanmaları ne kadar düşündürücüdür.
Öyle ya, yaramazlık yapan bir çocuğa, "Şimdi Allah sana kızdı" ya da "Allah şimdi seni gördü ve bunu da melekler senin günah defterine yazdı. Sen öldükten sonra bu yaptıklarının hesabını vereceksin; hadi şimdi tövbe et" diyerek onu terbiye etmek, o çocuğu depresyona sokmakla eş anlamlıdır. Halbuki çocuk, "Allah" dediğinde zihinde cennet bahçesinin en güzel kokularını hatırlamalı değil mi? Ya da Allah denildiğinde, kendisini annesinden ve babasından daha çok seven, sevgi dolu bir his ruhunu sarmalı değil mi? Ne oluyor da anne babalar böylesi korkunç bir hataya düşerek çocukları hizaya getirmek için öcü gibi bir Allah'ı çocuklarının zihinlerine sunuyorlar; anlamak mümkün değil.
Bütün bunların ötesinde, bazı anne babalar da yanlış davranış sergileyen çocuklarını cehennemde yanmakla tehdit etmektedirler ki böylesi bir çocuk terbiyesi kabul edilemez. Zira 12 yaşından küçük çocuklara her ne sebeple olursa olsun, Allah'ın gazabı, cehennemin azabı gibi cezayı gerektiren konulardan bahsedilmemesi gerekir. Zira zihni gelişimini henüz tamamlamamış olan çocuk böylesi tehdit içeren anlatımlar ve nasihatlerden ürker, korkar ve ilerleyen zaman içinde bu türden nasihatlerden de nefret eder hale gelir. Eğer bir aile, çocuklarını dindar yetiştirmek istiyorsa çok titiz davranmalı ve kullandıkları her kelimeye dikkat etmeli. Çünkü söz bir büyüdür ve yanlış yazılmış bir büyü çocuğun inanma hissiyatını felce uğratabilir.
Çocuklarının Allah sevgisiyle dolu olmasını isteyen bir anne baba, çocuklarını Allah ile korkutmak yerine, Allah'ı her fırsatta sevdirmeye çalışmalıdır. Allah'tan korkan çocuk Allah'ı doyasıya sevemez. Öyle ya kim korktuğu kişiyi yürekten sevebilir ki?
12 yaşından küçük çocuklara her ne sebeple olursa olsun, Allah'ın gazabı, cehennemin azabı gibi cezayı gerektiren konulardan bahsedilmemesi gerekir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder